waporyzacja arylcykloheksamin

T=13:00

T+0:00         

Włączam Dead Can Dance.

Przy pomocy szydełka do dredów wsypuję do fajki odrobinę 3-meo-pcp i podgrzewam. Zapach przypomina palony plastik. Nie czuję żadnego działania dlatego ostrożnie łapię kolejne buchy. Nie chcę zajść za daleko. Czuję delikatny stan marihuanowego upalenia możliwe jednak, że to przez wczorajsze wieczorne jaranie. Smak topionych butelek pozostaje w ustach i gardle. 

T+0:15

Nie obserwuję intensyfikacji efektów dlatego decyduję się na powtórzenie całego zabiegu. Działanie wyczuwalne lecz subtelne. Biorąc pod uwagę ile tego zwaporyzowałem, efekty, a także smak i zapach chyba zrezygnuję z tej drogi podania na rzecz p.o. lub p.r.

T+0:50

Tak jak w przypadku ~pcp bliżej nieokreślona ilość ~pce trafia do fajki. Wydaje się, że do waporyzacji potrzebna jest wyższa temperatura niż w przypadku pcp. Smak i zapach o wiele mniej agresywne i plastikowe. Dym niestety bardziej gryzący prawdopodobnie przez wyższą temperaturę. 

Działanie zdecydowanie wyczuwalne. Pobudzenie i jednoczesna sedacja bardzo satysfakcjonujące. Wyostrzony wzrok, znieczuolny język chociaż to ostatnie to może drobinki substancji wciągnięte podczas waporyzacji. Jestem bardziej niż zadowolony. Piszę raport i powieść jednocześnie. Paradoksalnie ze skupieniem mam niewiele wspólnego. 

Mocniejsze znieczulenie ciała. Szczypię się w ręce i niewiele czuję. Ponowne czytanie lub próba przeredagowania zdania kończy się fiaskiem. Wszystko zaczyna tracić swój zwyczajowy sens, a ja niczym futurolog tworzę nowe znaczenia słów i wyrażeń. Nadal przeszkadza smród plastiku.

Dead Can Dance idealnie pasuje do tego stanu. Dryfująco-szybujące dźwięki unoszą mnie wraz z laptopem nad kanapę. Muzyka jest bardzo ważna. 

T+1:14

Decyduję się na ostatnią poprawkę. Wsypuję więcej. Jeszcze przed wciągnięciem pierwszej chmury obserwuję taniec dymu. Podczas inhalacji przenoszę się myślami do roku 2010 kiedy po kresce mefedronu nurkowałem nagi w śniegu. Odłożenie fajki skutkuje powrotem tutaj. Mocniejsza dysocjacja. Czuję nadchodzące oświecenie, sigma daje się we znaki. Postanawiam zjeść śniadanie i zrobić ostatnią próbę.

Jedzenie okazuje się zaskakująco ciekawym doświadczeniem. Nie czuję jak zazwyczaj smaku jajek, kiełbaski, chleba i ice tea. Zamiast tego czuję jakąś słonawą papkę, dziwny kwaśno-tekturowy twór, jakąś gąbczastą gąbkę i mróz z słodko-mdłą nutką. 

T+1:48

Efekty słabną, a śniadanie jeszcze nie zjedzone. Łapię fajkę i spalam resztki.

Okazało się, że było więcej niż resztki. Przyjemna - nazwałbym ją "młodzieńczą" - mentalna stymulacja. To co teraz jem to słona i tłusta mamałyga, karton nasączony kapuśniakiem i gąbka. Z chęcią poszedłbym na spacer ale mam kilka rzeczy do zrobienia. Z drugiej strony z chęcią bym komuś spuścił wpierdol co w moim przypadku dziwne.

Z czymś więcej niż przyjemnością łapię buchy z "resztek". Coraz śmielej i coraz więcej. W porównaniu z pierwszymi próbami ściągam naprawdę ogromne chmury. Główny efekt przenosi się do szczytu głowy i wysuwa lekko w stronę czoła. Przyjemne ale krótkie. Domyślam się, że dawki, które przyjąłem są śmiesznie niskie. 

Odbijający się w fajce i dymie ogień tańczy niczym płomień świecy odbity w tafli jeziora. Zatracam się w tym ruchu, przenoszę na zamek. Spoglądam głębiej w kryształową kulę i wyglądając przez balkon widzę Broomhildę skaczącą obok konia. Wszystko miesza się w oznakowane dłonie Dr.Strange i rozrzuca mnie wokół klasowego ogniska. Odrywam się od fajki i wracam na ziemię. To był tylko przebłysk, projekcja mojego przesyconego literaturą i kinematografią umysłu podrasowana waporyzowanymi chemikaliami. 

T+2:50

Wyraźnie zwiększona agresja. Stan maniakalny. Wysoki poziom energii. Tańczę, skaczę, śpiewam. Jestem królem.

T+4:35

Kręcę jointa. Palę.

T+4:41

Zmniejszona stymulacja. Agresja w normie. Mania odeszła w cień. 

Pewnym jest, że muszę zwiększyć dawki, gdyż ~~pcp nie poczułem prawie wcale, a ~~pce lekko, aczkolwiek wyraźnie. Frywolność myśli, tudzież rozkojarzenie, poprawa humoru, stymulacja psychiczna i fizyczna, znieczulenie, a także mania zdecydowanie na plus. Jednocześnie także na minus, ponieważ można narobić głupot jeżeli sigma wejdzie za mocno. Kolejnymi minusami są chęć dopalania i obniżony próg agresji. Pomimo doświadczeń z innymi narkotykami i postanowieniu o "ostaniej próbie" dopalałem jeszcze kilka razy. Zapewne przy wyższych dawkach paliłbym do końca worka lub przegięcia. Jeśli chodzi o agresję: znajoma miała problemy z pracodawcą, który nie chciał wypłacić należnych jej pieniędzy. Jestem już osobą spokojną lecz wtedy zacząłem się ubierać żeby iść i się nimi zająć.

Po namyśle dorzucę jeszcze kreatywność. Wulgarną kreatywność. Ostrą, brutalną, czystą. Powieść, którą kontynuowałem pod wpływem diametralnie zmieniła swój charakter. Jednocześnie moje zachowanie uległo takim samym zmianom co nie pozostało niezauważone.

Zdecydowanie nie były to ostatnie próby, aczkolwiek wydaje mi się, że waporyzację zostawię ~~pce, a ~~pcp spróbuję oralnie lub rektalnie.

12.07.2019

Waporyzowałem 3-MeO-PCE przez cztery dni. Pierwsze dwa były bardzo dobre pod względem efektów. Owa "młodzieńcza" stymulacja i psychicznie i fizycznie. Jakbym znów był nastolatkiem. Efekty występują praktycznie od razu i całość trwa około czterech/pięciu godzin i potem jeszcze bardzo lekki afterglow. Działanie BARDZO przyjemne.

Dwie inne osoby, które próbowały - bardzo zadowolone. Ich doświadczenie w dysocjantach: .P- ketamina, szałwia .W- Nic

Miksowanie z THC niezbyt ciekawe. Jeżeli już po najaraniu waporyzowałem to było nieprzyjemnie. Pusta dysocjacja i lekka psychoza. Palenie na afterglow nic specjalnego. 

Na trzeci dzień (paliłem za każdym razem na czczo, po przebudzeniu i potem jeszcze kilka razy w ciągu dnia) ledwo czułem te same ilości, które w poprzednich dniach dawały super stan. Dzień czwarty (dziś) to samo. 

Na pewno wrócę ale potrzebna przerwa. Z 250mg zostało mi jakieś 20.

Zapomniałbym o braku chęci na fajki/jaranie - zazwyczaj palę około ośmiu papierosów dziennie i trzy lub cztery jointy.