koda - średnio na jeża

Witam. Piszę przede wszystkim po to, by podzielić się tym, co mnie spotkało. Wiem, że jest tu gro wiele bardziej doświadczonych osób, być może ktoś zechce się na ten temat wypowiedzieć, co bardzo by mnie ucieszyło. Czytałam trochę TR-ów na temat kodeiny, większość wielce zachęcających. Nigdzie nie zauważyłam opisu czegoś, czego sama doświadczyłam. Dodam jeszcze, że kilka dni zastanawiałam się nad opublikowaniem tego, przygotowywałam się psychicznie na totalne zjechanie i zrównanie mnie z ziemią za moją tępotę. Ale od początku...

Bodajże piątek, wychodzę ze szkoły, apteka, tam bez problemu zakupiłam to o co poprosiłam. W wolnej chwili wałkowanie, i biały pyłek czekał sobie spokojnie do wieczora. Następnie około 21:40 zajęłam się ekstrakcją, wszystko tak jak wiele razy czytałam. Jednak cały filtr był tak mokry, że z czasem zamoczył odrobinę półkę w lodowce (o ile to ma w ogóle znaczenie). Zostawiłam kapiącą sobie kodę na blisko 20 min. Tak... 20. Równo o 22:00 chlusnęłam wszystko na raz. Smak nie był tak tragiczny, by woda nie wystarczyła do popicia. 

Od razu zrobiło mi się jakoś weselej, kłótnia z przyjaciółką wydawała się nie aż tak straszna, ale mógł być to efekt placebo. Chodziło się bardzo lekko i przyjemnie. Oczywiście po chwili nastąpiło charakterystyczne 'trzeszczenie' w brzuchu. Większe rozluźnienie, niż euforia, czy nawet radość... Ale było przyjemnie. Do czasu. Po około pół godzinie, może czterdziestu minutach, złapał mnie silny ból w mięśniach, przede wszystkim karku i ramionach. W nogach także, gdy próbowałam chodzić (co nadal było przyjemnością). Zaczęło zbierać mi się na wymioty. Cały humor legł w gruzach, został tylko ból i domniemywanie jego powodów... Przyszło mi to do głowy już wcześniej, że zlekceważyłam to, jak wyglądał roztwór. Choć tak naprawdę nadal piszę to wszystko bez świadomości, czy to co zrobiłam było dużym, ogromnym, gargantuicznym, czy wręcz przeciwnie, niewielkim błędem. Tak czy owak - stwierdziłam, ze stał za długo, nie był wystarczająco klarowny, ogólnie rzecz biorąc.. rozpuściło się zbyt wiele paracetamolu. Zaczęłam szukać w internecie, i dotąd nie wiem, czy po prostu nie umiem korzystać z Google, czy faktycznie nigdzie nie można zaleźć konkretnie, dobrze określonego czasu, w którym ma rozpuszczać się sama kodeina. Do końca wieczoru czułam się dokładnie tak jak w tytule - średnio na jeża. Myśli (w przeciwieństwie do wypitego roztworu) miałam całkiem klarowne, niemal niezmącone. Tak mi się przynajmniej wydawało. Naćpanie czułam jedynie chodząc - lekkie zataczanie się, no i oczywiście źrenice jak szpilki. Do końca wieczoru także miałam niezmierną ochotę wyrzucić wszystko z siebie, a.k.a. wymiotować.

Następnego dnia było (o dziwo) jeszcze gorzej. Próbując wstać miałam niesamowite problemy w postaci mroczków przed oczami, na tyle dużych, by naprawdę nic nie widzieć. Nic, tylko migoczące, jaskrawe kolory, szum w głowie, ból całego ciała, ogromne wycieńczenie fizyczne, pot lał się strumieniami. Usiadłam, żeby to wszystko opanować, udało się nie zemdleć. Jednak w łóżku spędziłam cały dzień, a źrenice wróciły do normy po dwóch. Rodzi się więc pytanie - czy wszystko było spowodowane moją gafą, czy może kodeina nie jest dla mnie? Tylko jeśli tak, to dlaczego? Jak widzicie, jestem naprawdę zielona. Być może nie powinnam umieszczać tego raporta, być może za mało tu przeżyć, za dużo pytań. Jeśli jednak dowiem się czegoś od was, będę bardzo ucieszona. I jeśli okaże się, że faktycznie, zbyt długo czekałam z chluśnięciem mixtury, pewnie zdecyduję się na kolejny, tym razem udany raz.