dpt

Niektórzy zostali dosłownie zmiecieni z powierzchni ziemi po zażyciu 50 mg wciągniętych do nosa, podczas gdy inni potrzebowali 200 mg aby poczuć pełnię efektów. Było wiele doniesień o nieprzyjemnych odczuciach fizycznych, znacznym obciążeniu cielesnym przejawiającym się specyficzną “wibracją”. Przeważnie osoby bardziej czułe na DPT, potrzebujące mniejszej dawki, częściej donosiły o drżeniu, wibrowaniu ciała. Sam byłem świadkiem [nie ja, tłumacz, tylko autor tekstu – przyp. Koń] popadnięcia w stan totalnego szaleństwa, utraty kontroli po zażyciu zaledwie 60 mg donosowo. Chciałbym zatem w tym tekście wyraźnie ostrzec ludzi przed nieprzewidywalnością działania DPT. Nie jest to narkotyk dla wszystkich, a napewno nie nadaje się do rekreacyjnego zażywania, ku umileniu czasu.

DPT może być zażywane na kilka sposobów. Każda metoda powoduje różne efekty oraz inny czas działania. Na początek radzę palić małe dawki (około 20 mg) DPT w wolnej formie (tzw. freebase). Palenie powoduje szybkie załadowanie, niemalże natychmiastowe “wejście” oraz relatywnie krótki czas działania (około 20 minut). To chyba najlepsza metoda aby “nauczyć” się DPT. Wciąganie do nosa (chlorowodorku) również działa bardzo dobrze. Wymaga ono jednak większego zaangażowania ze względu na wydłużony czas działania ( 3-4 h ). Wciąganie powoduje diametralnie inne efekty niż palenie. Osoby mające najwięcej doświadczeń z DPT preferują zażywanie domięśniowe (chlorowodorku). Ta droga administracji narkotyku pozwala w pełni poznać jego działanie. Palenie chlorowodorku DPT powoduje bardzo mierne efekty, jest to nie polecana metoda zażywania. Jednakże konwersja chlorowodorku do formy wolnej jest możliwa do wykonania przez osoby z podstawową wiedzą chemiczną i bez specjalistycznego sprzętu, i odczynników. Dość popularne jest zażywanie DPT doustnie, z tym że to jednak mało ekonomiczna metoda. Są za to doniesienia o mieszaniu DPT z MAOi w dawkach 60 —100 mg.

Palenie (forma wolna – freebase)
W wypadku freebase ustalenie dokładnego dawkowania jest trochę trudniejsze, jednakże 20 -100 mg jest raczej standardową ilością wymaganą dla osiągnięcia pełni doznań, z plateau wykazującym na podobne do tego po 5-MeO-DMT. Nasze doświadczenia pokazują że nawet dawki mniejsze od 50 mg, mogą być przepustką do kosmosu. Dawki powinny być powoli powiększane aż do odkrycia “odpowiedniej” dla siebie. Efekty pojawiają się bardzo szybko, osiągniecie plateau trwa 2-5 minut. Trip trwa do 20 minut, po czym efekty łagodnie ustępują.

Wciąganie (chlorowodorku):
Radzę zaczynac od 25 mg, niezależnie od masy ciała i doświadczenia z psychedelikami. Potem powinieneś odczekać 15-30 minut, aż materiał się załaduje i jeśli uznamy że jest za słabo, możesz dorzucić następne 25 mg. Bądź cierpliwy, musisz poczuć pełnię efektów, poznać “wibrację ciała”, abyś mógł bezstresowo zażyć większą dawkę i wskoczyć w świat DPT. Efekty pojawiają się po 15-30 minutach. Plateau po około godzinie, zejście po 3-4.

Domięśniowo (chlorowodorek)
Jeśli nie miałeś przedtem doświadczeń z DPT radzę zaczynać od 15-20 mg. Jeśli jednak paliłeś już lub wciągałeś i wiesz jak wygląda faza po DPT możesz spokojnie zażyć 30 mg. Stan Grof mówił ze maksymalna dawka przy podaniu domięśniowym to 160 mg, jeden z moich [nie moich, autora – przyp. Koń] nieustraszonych znajomych zażył ‚ mg. Trzeba jednak zwrócić uwagę, że jest to najniebezpieczniejszy sposób zażwania DPT, powinniśmy wiec zachować szczególną ostrożnosć. Działanie DPT po podaniu domięśniowym zaczyna się już po 5 minutach, szybko przechodząc w głębokie plateau. Schodzi po około 2-3 h.

Doustnie (chlorowodorek)
Efekty są znacznie bardziej łagodne, niż przy pozostałych sposobach zażywania DPT. Pierwsza dawka nie powinna być większa niż – mg. Jeśli mieszamy z inhibitorami MAO dawka winna być zredukowana dwukrotnie.

Dożylnie (chlorowodorek)
Ta droga administracji DPT jest słabo znana i mało popularna, Shulgin doświadczenie z 12 mg opisał jako bardzo intensywne.